...Και ετσι λοιπον,νιωθω μια αλλη..Μια αλλη που νοιαζεται.. Οχι που νοιαζεται για τους αλλους,οχι οχι! Το κανω χρονια αυτο και δεν ειδα τιποτα καλο γυρω μου..
Μια αλλη , λοιπον, που νοιαζεται για τον εαυτο της που τοσο ειχε ξεχασει οτι υπαρχει! Το πηρα αποφαση! Πλεον δεν προκειτε να χαλαστω για κανεναν ! Θα κανω οτι περναει απο το χερι μου για να ειμαι καλα ΕΓΩ! Ναι εγω!
Δεν ειναι πολυ αδικο οταν δεν πραγματοποιουνται τα ονειρα μας? Αυτα που μας κραταγανε συντροφια οταν ειμασταν μικροι και που με την φαντασια μας κατα καποιο τροπο τα ζουσαμε!Ομως μενουν μονο μια πολυ ομορφη φαντασια! Μεχρι εκει... Τιποτα παραπανω! Αδικο..Πολυ αδικο....
Ναυαγησα.. Ναυαγησα στο νησι του μυαλου μου και δεν μπορω να βρω τον τον τροπο για να σωθω..! Και τωρα?? Τι θα κανω?? Πως θα βγω απο δω? Το βρηκα! Θα κατσω μεχρι να ερθει καποιος να με σωσει!!! Θα περιμενω... Θα σε περιμενω....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου